کبوتر خانگی (Domestic pigeon)
نام علمی: Columba livia
راسته: پرندگان کبوترسان (Columbiformes)؛ خانواده: کبوتران (Columbidae)
ویژگیها:
طول بدن: 31-34 سانتیمتر، وزن: 330 گرم؛ طول بالها: 63 سانتیمتر. رنگبندی کبوتر خانگی بسیار متنوع است. سر، گردن، سینه و پشت به رنگ آبی-خاکستری هستند. روی گردن و بالها درخششی سبز و بنفش مایل به قرمز دیده میشود که در نرها بیشتر از مادهها مشخص است. بالها دارای دو نوار تیره، دم به رنگ آبی-خاکستری با نوکهای تیره است. نوک به رنگ خاکستری تیره با پوسته مومی روشن.
زیستگاه و عادات:
کبوترهای خانگی در سراسر جهان پراکنده هستند و در تمام طول سال در شهرها، مناطق شهری و کارخانجات صنعتی یافت میشوند. این کبوترها بسیار اجتماعی هستند و به خوبی با زندگی در شهر سازگار شدهاند. لانهسازی معمولاً با استفاده از چند شاخه انجام میشود و اغلب در اتاقهای زیرشیروانی و روی نمای ساختمانها ساخته میشود. نمای برجسته ساختمانها مکان محبوبی برای لانهگذاری آنهاست.
کبوتر خانگی (Haustaube)
لانهسازی:
کبوترهای خانگی لانههای خود را در مکانهایی که حدود 10 سانتیمتر عرض دارند و از بارش مستقیم در امان هستند، میسازند. تولید مدفوع آنها تا 15 کیلوگرم در سال است و مدفوع کبوترها حامل مقادیر بالای میکروبها است.
غذا:
کبوترهای خانگی از غلات، حبوبات، بذر گیاهان وحشی و بقایای مواد غذایی (مخصوصاً در مراکز شهرها) تغذیه میکنند.
پتانسیل خسارت:
در آلمان، کبوترهای شهری در صورت وجود تراکم جمعیتی بالا بهعنوان آفت بر اساس قانون حمایت از حیوانات دستهبندی میشوند. آنها ناقل انگلهای خارجی مانند کنه کبوتر، مایت پرندگان، کک پرندگان و ساسهای انگلی هستند و همچنین مدفوع آنها باعث آسیب به نماهای ساختمانها میشود.همچنین ورود پرندگان خانگی به سالن های تولیدی و انبار میتواند خسارت های سنگین به بار بیاورد مانند انبار بدنه خودرو که باعث آسیب سنگین به بدنه های آماده رنگ به علت سقوط فصولات روی آن ها می شود.
رشد و تولیدمثل:
دوره اصلی زاد و ولد کبوترهای خانگی از مارس تا اوت است و دوره جوجهکشی حدود 17 روز طول میکشد. لانهها معمولاً شامل 2 تخم (بهندرت 3 تخم) هستند. جوجهها ابتدا توسط مادر تغذیه میشوند و بعد از 4 هفته توانایی پرواز پیدا میکنند. کبوترهای خانگی 2 تا 4 بار در سال تخمگذاری میکنند. طول عمر کبوترهای بالغ 2-3 سال است و در شرایط مطلوب تا 10 سال هم میرسد.
نشانهها:
لانهها، مدفوع و اجساد مومیاییشده از نشانههای وجود کبوترها هستند.
مبارزه:
سیستمهای دفاعی مکانیکی مانند توری، میخ، سیمهای کششی و تولیدکنندههای صدای پرندگان شکاری و دیسک استفاده میشوند. کنترل مستقیم کبوترها تنها در موارد خاص و با مجوز رسمی امکانپذیر است.
پیشگیری:
کاهش منابع غذایی (مانند جلوگیری از تغذیه کبوترها) روشی مؤثر برای کاهش جمعیت کبوترها است.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.