نام علمی:
آفت‌های گرد و غبار، کتاب
اندازه:
۲.۵ میلی‌متر
گونه‌ها:
Liposcelis spec.، Dorypteryx spec.، Lepinotus spec.
ترتیب:
حشرات گرد و غبار (Psocoptera)؛ خانواده: Liposcelidae
ظاهر:
حشرات بالغ: مراحل بی‌بال و بال‌دار (۰.۷-۲.۵ میلی‌متر)، کشیده و بیضی شکل، رنگ متغیر، شاخک‌ها نازک، رشته‌ای و دارای ۱۵ تا ۲۶ بند، پاها بسته به نوع ۲ یا ۳ بند دارند، و شکل چکش‌مانند بار داخلی فک مرکزی. لاروها شبیه حشرات بالغ هستند، و تارس‌ها همیشه دو بخشی و شاخک‌ها کمتر هستند. تخم‌های سفید، که اغلب با ذراتی از بستر غذایی پوشانده شده‌اند.
شیوه زندگی:
به‌طور عمده در ساختمان‌ها زندگی می‌کنند، همچنین در لانه‌های پرندگان، در مکان‌های غنی از غذا (مانند انبارهای غلات، آسیاب‌ها، نانوایی‌ها)، غلات، محصولات غلاتی، سمولینا، بکینگ پودر، دمنوش‌های گیاهی و سایر غذاها.
غذا:
چمن‌های قارچی و همچنین اجزای آلی با منشاء گیاهی و حیوانی.
پتانسیل آسیب:
نشانه‌هایی از رطوبت بالا در اتاق‌ها شرایط نگهداری ژل‌مانند را نشان می‌دهد. برای حیوانات هیچ خطر سلامتی وجود ندارد. تنها در صورت آلودگی شدید، ممکن است اجساد مرده، بقایای پوست‌اندازی و مدفوع باعث ایجاد آلرژی در افراد حساس شود.
توسعه:
توسعه ناقص است و مراحل جوانی شباهت زیادی به حشرات بالغ دارند. تخم‌ها به‌صورت فردی و آزاد در بستر غذایی در طول سال گذاشته می‌شوند؛ در دمای ۲۷ درجه سانتی‌گراد، لاروها بعد از ۷ روز هچ می‌شوند. توسعه بین ۱۰ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد و رطوبت بالای ۶۵٪ (بهینه ۲۵-۲۷ درجه سانتی‌گراد و ۷۵-۹۵٪ رطوبت نسبی) ممکن است. زمان توسعه در شرایط بهینه ۲۴ روز است. حیوانات بالغ می‌توانند ۱۰ تا ۱۲ هفته زندگی کنند و ۶ تا ۸ نسل در سال می‌توانند رخ دهند. رطوبت زیر ۶۵٪ منجر به مرگ جمعیت‌ها می‌شود.
نشانه‌ها:
حیوانات در حال حرکت یا حیوانات روی تله‌های چسبنده.
مبارزه:
حذف هر منبع رطوبت و کاهش دائمی رطوبت به حداقل. پس از تکثیر شدید حیوانات، از جمله به دلیل خسارت آب، می‌توان با استفاده از آئروسل‌های حشره‌کش آنها را به سرعت کشت. گازهای بی‌اثر (دی‌اکسید کربن/استیژن) می‌توانند در محصولات نگهداری شده استفاده شوند.
پیشگیری:
کاهش رطوبت اتاق و اجتناب از هرگونه منبع رطوبت.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.