اندازه اصلی: ۱۰ میلی‌متر
نام علمی: Lepisma saccharina
راسته: دم ریشکداران خانواده: لپیسماتییده(Lepismatidae)
ظاهر:
بدنه‌ای خطی و مرواریدی با ۳ پروسس بلند شبیه مژه در انتهای بدن؛ بالغ‌ها بین ۸ تا ۱۰ میلی‌متر طول دارند؛ شاخک‌های رشته‌ای، بدون بال، پوست‌ها نیز به‌عنوان بالغ دیده می‌شوند.
زندگی:
در مکان‌های مرطوب، گرم و تاریک، به‌ویژه در آشپزخانه‌ها، توالت‌ها، حمام‌ها و زیرزمین‌های مرطوب زندگی می‌کنند، شب‌زی هستند و در بیرون از خانه‌ها در لانه‌های پرندگان یافت می‌شوند. در جستجوی منابع غذایی مناسب، نقره‌ماهی‌ها مهاجرت‌های بزرگ‌تری انجام می‌دهند و می‌توانند چندین هفته بدون آب و غذا زنده بمانند.
غذا:
محصولات نشاسته‌ای و شیرینی‌جات مانند آرد، سمولینا، ماکارونی و شکر، بقایای گوشت خشک، و همچنین اجساد مرده هم‌گونه‌ها.
پتانسیل آسیب:
آفت‌زایی؛ در صورت آلودگی شدید، سوراخ‌های ریز روی مواد نرم و نازک (مانند کاغذ)؛ خراشیدگی و تغییر رنگ زرد بر روی کاغذ دیواری، جلد کتاب‌ها، تصاویر، پرونده‌ها و بافت‌های تقویت‌شده؛ زبان‌های کثیف به دلیل مدفوع.
توسعه:
ماده‌ها روزانه ۱ تا ۳ تخم در شکاف‌ها و درزها می‌گذارند. دو مرحله اول لارو غذا نمی‌خورند و رنگی سفید دارند. فلس‌های نقره‌ای معمولی فقط پس از دومین پوست‌اندازی شکل می‌گیرند. در دمای بالای ۲۰ درجه سانتی‌گراد، توسعه از تخم تا بالغ ۳ تا ۴ ماه طول می‌کشد و در دماهای پایین‌تر بیش از ۲ سال؛ معمولاً ۶ تا ۷ مرحله لارو وجود دارد؛ طول عمر تا ۳ سال با حداکثر ۳۶ پوست (همچنین پوست‌های تخیل نقره‌ماهی). شواهدی از نقره‌ماهی‌ها که در ساعات عصر و شب در حال حرکت هستند.
مقابله:
کاهش رطوبت، اجتناب از منابع رطوبت، درزگیری مکان‌های اقامت (مانند شکاف‌ها و درزها)، حذف منابع غذایی؛ همچنین می‌توان از قوطی‌های طعمه یا تله‌های چسبی در نواحی زندگی استفاده کرد. در صورت آلودگی شدید در مؤسسات تجاری، استفاده از گردها یا اسپری‌های حشره‌کش ضروری است. برای خشک کردن پناهگاه‌ها و کشتن حیوانات، از گردهای غیر فعال (مانند سیلیکا دی اکسید) نیز می‌توان استفاده کرد.
پیشگیری:
اجتناب از رطوبت.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.