سوسک نان

سوسک نان
اندازه اصلی: 3.5 میلی‌متر
نام علمی: Stegobium paniceum
راسته: سوسک‌ها (Coleoptera)؛ خانواده: سوسک‌های نجار (Anobiidae)

ظاهر:
سوسک‌ها به شکل بیضی کشیده، به طول 2 تا 3.5 میلی‌متر و پروازگران خوبی هستند. رنگ آنها از قهوه‌ای روشن تا تیره بوده و روی پوشش بال‌ها، موهای زرد طلایی به‌صورت ردیفی مرتب شده‌اند. آنتن‌ها دارای 11 بخش هستند که 3 بخش آخر ضخیم و کشیده شده‌اند. سپر گردنی کمی قوس‌دار است و سر را به‌صورت کلاهکی می‌پوشاند. لاروهای مرحله اول باریک و کاملاً متحرک هستند؛ از مرحله دوم تا چهارم، لاروها شبیه به فرشته، کمی پوشیده از مو، با پاهای خوب رشد یافته و رنگ عاجی با کپسول سر قهوه‌ای هستند و تا 5 میلی‌متر طول دارند.

سبک زندگی:
مواد جامد توسط کانال‌های حفاری لاروها پوشیده می‌شوند؛ در بسترهای پودری، لاروها حفره‌هایی ایجاد می‌کنند که با ترشحاتی از درون خود پوشش می‌دهند. مواد مغذی سمی (مانند سنگریزه و مواد تلخ، آلکالوئیدها، ساپونین‌ها و گلیکوزیدها) به‌طور شیمیایی تجزیه می‌شوند.
غذا:
سوسک نان از منابع خشک گیاهی و حیوانی تغذیه می‌کند، از جمله غلات، نان خشک، نان تست، بیسکویت‌های خشک، پیاز خشک، آرد سوخاری، پاستا، دانه‌های تنباکو، آرد، چای‌های گیاهی، انواع ادویه‌ها، دانه‌ها، غذای خشک حیوانات، ماهی خشک‌شده، مکعب‌های سوپ، و غذای پرندگان. همچنین مدل‌های خمیر نمکی نیز ممکن است توسط این سوسک‌ها مورد حمله قرار گیرند.

پتانسیل آسیب:
این سوسک یک آفت مهم در داروخانه‌ها، فروشگاه‌های مواد غذایی، کارخانه‌های فرآوری مواد غذایی و همچنین در خانه‌های شخصی محسوب می‌شود. توانایی سوراخ کردن مواد بسته‌بندی مختلف از جمله مقوای ضخیم و ورق‌های پلاستیکی جامد را دارد.

رشد:
تخم‌گذاری بر روی بسترهای خشک گیاهی و حیوانی انجام می‌شود. مرحله اول لاروی به‌صورت فعال درون مواد غذایی حفاری می‌کند. رشد لارو در 204 روز در دمای 17.5 درجه سانتی‌گراد و 35 روز در دمای 25 درجه سانتی‌گراد با کیفیت مناسب غذا صورت می‌گیرد. طول عمر سوسک‌ها 3 تا حداکثر 5 هفته است و 3 تا 5 نسل در سال در محیط‌های گرم تولید می‌شود؛ در فضای باز فقط یک نسل.

شواهد:
کنترل از طریق تله‌های فرومونی و الک کردن مواد ذخیره شده انجام می‌شود. شناسایی محل آلودگی و دفع محصولات آلوده ضروری است. برای ذخایر بزرگ، استفاده از فسفین یا گازهای بی‌اثر (مانند دی‌اکسید کربن یا نیتروژن) پیشنهاد می‌شود. برای مقادیر کمتر، می‌توان از حرارت‌دهی (60 درجه سانتی‌گراد برای 1 ساعت) یا ذخیره‌سازی در فریزر (18- درجه سانتی‌گراد به مدت 12 ساعت) استفاده کرد.

پیشگیری:
ذخیره‌سازی محصولات در معرض خطر در ظروف کاملاً بسته توصیه می‌شود.