سوسک توپ (Gibbium psylloides)

سوسک توپ (Gibbium psylloides)

اندازه اصلی: 3.2 میلی‌متر
نام علمی: Gibbium psylloides
راسته: سوسک‌ها (Coleoptera)؛ خانواده: سوسک‌های دزد (Ptinidae)

ظاهر:
سوسک‌ها به شکل تخم‌مرغی یا قطره‌ای، به طول 2 تا 3.2 میلی‌متر هستند و شکمی کروی دارند. پوشش بال‌ها تا کناره‌های شکم امتداد دارد و بال‌های پشتی وجود ندارد. این سوسک‌ها فاقد کمر باریک هستند و سر آنها به سمت پایین قرار گرفته است. بدن به‌طور ضعیف پوشیده از مو است، در حالی که سطح زیرین بدن، دست و پاها و آنتن‌ها به رنگ زرد روشن و متراکم هستند. این سوسک‌ها توانایی پرواز ندارند. تخم‌ها به اندازه 0.5 میلی‌متر، بیضوی و با سطح چسبناک هستند. لاروها به رنگ سفید متمایل به قهوه‌ای روشن با موهای درهم، دارای سه جفت پای قوی، کپسول سر زرد و دهانی قهوه‌ای تیره، طول بدن لارو بالغ 4.4 میلی‌متر است.

ویژگی سوسک توپ

سبک زندگی:
این سوسک‌ها اغلب در ساختمان‌های قدیمی یافت می‌شوند، مانند خانه‌های نیمه‌چوبی، فضاهای خالی، لایه‌های عایق ارگانیک در سقف‌های فرعی، و حفره‌های دیوارها. همچنین ممکن است پس از اقدامات بازسازی، در فضاهای ساختمانی که مواد آلی در آنها وجود دارد، یافت شوند.

سوسک توپ
غذا:
سوسک توپ از مواد آلی با منشاء گیاهی و حیوانی تغذیه می‌کند، از جمله پوست حیوانات، چرم، محصولات غلات، علف خشک و گیاهان خشک‌شده. این سوسک‌ها قادر به خم کردن و تخریب اشیاء ساخته‌شده از مواد آلی هستند.

پتانسیل آسیب:
در صورت تغییر شرایط دما و عدم تعویض کامل لایه‌های عایق، این گونه به تولیدمثل انبوه تمایل دارد و می‌تواند به اشیاء ارگانیک آسیب برساند.

آسیب سوسک توپ

رشد:
مدت زمان رشد از تخم تا سوسک بالغ 22 تا 42 هفته است؛ در شرایط بهینه با دمای 23-25 درجه سانتی‌گراد، این مدت تقریباً 100 روز طول می‌کشد. سوسک‌ها شب‌زی هستند. تخم‌گذاری به‌صورت جداگانه روی سطح بستر غذایی انجام می‌شود. لاروها در دمای 25 درجه سانتی‌گراد پس از 6 روز از تخم بیرون می‌آیند و بخشی از پوسته تخم را می‌خورند تا همزیست‌های روده‌ای را جذب کنند. لاروها در 4 مرحله رشد کرده و در مراحل ابتدایی خود یک تار درون غذای خود می‌سازند و بعداً در همان‌جا شفیره می‌شوند. مرحله شفیرگی 2-3 هفته طول می‌کشد و طول عمر سوسک‌ها تا 18 ماه است.

شفیره سوسک توپ

شواهد:
سوسک‌ها را می‌توان در حال حرکت روی زمین مشاهده کرد.

مبارزه:
مراکز زادآوری باید شناسایی شوند و مکان‌های پنهان در حفره‌ها و پشت تخته‌پوش‌ها با گرد حشره‌کش یا دی‌اکسید سیلیکون درمان شوند. در مخازن بسته و سیلوها می‌توان از گازدهی استفاده کرد. برای مبارزه با آلودگی در اشیاء موزه‌ای، می‌توان آنها را تا دمای 55 درجه سانتی‌گراد برای چند ساعت گرم کرد، یا به مدت 24 ساعت در دمای -18 درجه سانتی‌گراد نگهداری کرد و یا از آئروسل‌های حاوی حشره‌کش استفاده نمود.

پیشگیری:
باید از استفاده از پرکننده‌هایی که به‌عنوان غذای لاروها عمل می‌کنند، در حفره‌های ساختمان‌ها اجتناب شود.

ارسال دیدگاه

    هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.