موش حشره‌خوار خانگی
نام علمی: Crocidura russula
راسته: حشره‌خواران (Insectivora)؛ خانواده: موش‌حشره‌خواران (Soricidae)
ویژگی‌ها:
طول بدن از سر تا انتهای تنه 63-83 میلی‌متر، طول دم 32-45 میلی‌متر، وزن 7-15 گرم، رنگ بالای بدن قهوه‌ای مایل به خاکستری، پهلوها و زیر بدن خاکستری روشن، رنگ زیر بدن و بالای بدن به صورت محو در هم ادغام شده است، سر به صورت کشیده و خرطوم‌شکل، چشم‌ها و گوش‌ها کوچک. موش‌های حشره‌خوار جزو حشره‌خواران هستند و با حشره‌ها تغذیه می‌کنند.
زیستگاه:
به‌طور گسترده در زیستگاه‌های استفاده‌شده به‌صورت گسترده، مانند چمنزارها، زمین‌های بایر، همچنین پرچین‌ها و باغ‌ها. در پاییز، این حیوانات اغلب برای زمستان‌گذرانی به ساختمان‌ها مهاجرت می‌کنند. موش‌های حشره‌خوار عمدتاً شب‌زی هستند.
غذا:
حشره‌سانان، خرخاکی‌ها، حلزون‌ها و کرم‌ها.
پتانسیل خسارت:
استقرار موش‌های حشره‌خوار می‌تواند به‌دلیل آلودگی، در موادی مانند عایق‌ها و حفره‌های دیوارها و سقف‌ها باعث ایجاد بوی نامطبوع شود. با این حال، موش‌های حشره‌خوار به‌عنوان حشرات مفید شناخته می‌شوند و تحت حفاظت قرار دارند.
اقدامات:
تولیدمثل از فوریه تا اکتبر، هر ماده بین دو تا چهار زایمان در سال دارد. دوره شیردهی حدود سه هفته است. موش‌های جوان از سن هفت روزگی در طول سفرهای خود کاروان‌هایی تشکیل می‌دهند که در آن‌ها با گاز گرفتن ریشه دم حیوان جلویی به دنبال هم حرکت می‌کنند. موش‌های جوانی که در بهار متولد می‌شوند، در تابستان همان سال به بلوغ جنسی می‌رسند، اما موش‌هایی که دیرتر متولد می‌شوند، فقط در بهار سال بعد بالغ می‌شوند. طول عمر حداکثر 30 ماه است. وجود موش‌های حشره‌خوار را می‌توان از طریق مدفوع آن‌ها تشخیص داد. طعمه‌های موش مورد پذیرش آن‌ها قرار نمی‌گیرد. کنترل گونه‌های موش حشره‌خوار محافظت شده است و نباید با آن‌ها مبارزه کرد. حیواناتی که به‌طور تصادفی وارد ساختمان‌ها می‌شوند باید با دقت گرفته و در فضای باز آزاد شوند. چون این حیوانات نیاز غذایی بالایی دارند و باید در فواصل کوتاه غذا بخورند، تله‌های زنده باید فقط در شب‌ها قرار داده شده و هر ساعت چک شوند، در غیر این صورت حیوانات در تله‌ها از گرسنگی می‌میرند.
مبارزه:
برای کنترل این نوع آفات و حیوانات کوچک، استفاده از روش‌های انسانی و غیرتهاجمی توصیه می‌شود. در محیط‌های مسکونی، جلوگیری از دسترسی حیوانات به مواد غذایی و بستن حفره‌ها و شکاف‌های دیوارها و سقف‌ها می‌تواند به کاهش احتمال ورود آن‌ها کمک کند. علاوه بر این، نصب تله‌های زنده که در فواصل مشخص بررسی شوند، می‌تواند مؤثر باشد و از آسیب به حیوانات جلوگیری کند.
در فضاهای بیرونی، ایجاد مناطق محافظت‌شده و پناهگاه‌های طبیعی برای حشرات و جوندگان مفید مانند عنکبوت‌ها و گونه‌های دیگر، باعث تعادل طبیعی در محیط زیست می‌شود و از نیاز به کنترل آن‌ها در آینده می‌کاهد. در صورت بروز هرگونه مشکلات عمده، متخصصان کنترل آفات که از روش‌های سازگار با محیط زیست استفاده می‌کنند، تا کمترین آسیب به طبیعت و حیوانات وارد شود.
به یاد داشته باشید که برخی از گونه‌های این حیوانات تحت قوانین حفاظتی هستند و هرگونه اقدام برای کنترل آن‌ها باید با احتیاط انجام شود و با رعایت اصول اخلاقی و قانونی صورت گیرد.
پیشگیری:
بستن ورودی‌ها و منافذ ساختمان‌ها.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.