سوسک گنجه (larder beetle) یا سوسک چرم خوار (سرده)
اندازه اصلی: 9.5 میلی‌متر
نام علمی: dermestes lardarius
راسته: سوسک‌ها (Coleoptera)؛ خانواده: سوسک‌های بیکن (Dermestidae)
Dermestes lardarius (سوسک لاشه یا لاردار)
توصیف
Dermestes lardarius گونه‌ای از خانواده Dermestidae است که به نام سوسک لاشه یا لاردار شناخته می‌شود. این حشره یکی از شایع‌ترین و مخرب‌ترین آفات محصولات ذخیره‌شده به شمار می‌آید. رنگ آنها قهوه‌ای تیره تا سیاه است و یک نوار زرد کمرنگ با شش لکه سیاه روی پوشش بال‌های آنها دیده می‌شود.
---
چرخه زندگی
1. مرحله تخم:
ماده‌ها تخم‌ها را در شکاف‌ها، درزها یا مستقیماً روی منابع غذایی می‌گذارند.
تخم‌ها طی چند روز باز می‌شوند.
2. مرحله لاروی:
لاروها به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز با موهای تیره و بدنی خمیده هستند.
آنها به شدت از منابع غذایی تغذیه کرده و چندین بار پوست‌اندازی می‌کنند.
این مرحله ممکن است بسته به دما و دسترسی به غذا چند ماه طول بکشد.
3. مرحله شفیره:
لاروها در مکان‌های مخفی مانند شکاف چوب یا داخل بسته‌بندی‌ها شفیره می‌شوند.
این مرحله حدود 2 هفته طول می‌کشد.
4. مرحله بالغ:
بالغ‌ها از شفیره خارج شده و چند هفته تا چند ماه زندگی می‌کنند.
در این مدت تغذیه کرده و تولیدمثل می‌کنند.
کل چرخه زندگی در شرایط مطلوب بین 40 تا 70 روز طول می‌کشد.
---
رژیم غذایی
سوسک لاشه از مواد با پروتئین بالا تغذیه می‌کند، از جمله:
گوشت‌های خشک‌شده
پنیر
پوست حیوانات
غذای خشک حیوانات خانگی
حشرات و لاشه‌های مرده
غلات ذخیره‌شده (در صورت آلودگی با محصولات حیوانی)
---
تأثیر بر انسان و محیط زیست
معایب:
آسیب به مواد غذایی: این سوسک‌ها در مناطق ذخیره‌سازی مواد غذایی، کارخانه‌های فرآوری گوشت و موزه‌ها مشکل‌ساز هستند.
آسیب ساختاری: لاروها ممکن است برای شفیره شدن به چوب، عایق و بسته‌بندی نفوذ کنند و باعث آسیب شوند.
مشکلات بهداشتی: پوست‌های ریخته‌شده لاروها ممکن است در افراد حساس واکنش‌های آلرژیک ایجاد کنند.
آلودگی: حضور آنها می‌تواند باعث آلودگی و فساد محصولات غذایی شود.
مزایا:
تجزیه: آنها در فرآیند طبیعی تجزیه با تجزیه لاشه‌های حیوانی نقش دارند.
کاربرد در پزشکی قانونی: این سوسک‌ها می‌توانند به متخصصان پزشکی قانونی در تخمین زمان مرگ کمک کنند.
---
روش‌های پیشگیری و کنترل
1. بهداشت:
تمیز کردن منظم مناطق ذخیره‌سازی و حذف بقایای مواد غذایی.
دور انداختن محصولات آلوده بلافاصله.
نگهداری غذای حیوانات خانگی در ظروف هوابند.
2. مسدودسازی:
بستن شکاف‌ها و درزهایی که سوسک‌ها و لاروها ممکن است در آنها مخفی شوند یا تخم‌گذاری کنند.
اطمینان از مهر و موم مناسب ظروف و واحدهای ذخیره‌سازی.
3. کنترل دما:
نگهداری محصولات غذایی در محیط‌های خنک (زیر 15 درجه سانتی‌گراد) که توسعه آنها را محدود می‌کند.
4. کنترل بیولوژیکی:
معرفی شکارچیان طبیعی، اگرچه این روش بیشتر در اکوسیستم‌های طبیعی قابل اجرا است تا محیط‌های داخلی.
5. کنترل شیمیایی:
استفاده از حشره‌کش‌های تأیید شده برای آفات محصولات ذخیره‌شده در شکاف‌ها و درزها.
استفاده از اسپری‌های آئروسل در مناطق آلوده، بدون آلودگی محصولات غذایی.
همیشه دستورالعمل‌های برچسب را برای استفاده ایمن رعایت کنید.
6. تله‌گذاری:
استفاده از تله‌های فرمونی برای پایش و کاهش جمعیت بالغ‌ها.
---
نتیجه‌گیری
Dermestes lardarius یک آفت مهم در محیط‌های ذخیره‌سازی مواد غذایی است و می‌تواند باعث آلودگی، آسیب ساختاری و مشکلات بهداشتی شود. اقدامات پیشگیرانه مانند حفظ بهداشت، مهر و موم مناسب مناطق ذخیره‌سازی و استفاده از تله‌ها بسیار مؤثر هستند. استفاده از مواد شیمیایی باید به‌عنوان آخرین راهکار و با احتیاط در نظر گرفته شود. نقش آنها در تجزیه نشان‌دهنده اهمیت آنها در اکوسیستم‌های طبیعی است.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.