مورچه آکروبات با نام علمی Crematogaster spp. گونه‌ای از مورچه‌هاست که به دلیل توانایی بالا در بالا بردن و حرکت دادن بدن خود به حالت "آکروباتیک" به این نام شناخته می‌شود. این مورچه‌ها در هنگام احساس خطر، شکم خود را به سمت بالا می‌برند و به همین دلیل به آن‌ها "مورچه آکروبات" گفته می‌شود. آن‌ها بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری یافت می‌شوند و به دلیل لانه‌سازی در چوب، می‌توانند به سازه‌های چوبی آسیب برسانند.
مشخصات ظاهری
اندازه: این مورچه‌ها کوچک هستند و طول بدنشان معمولاً بین ۲.۵ تا ۴ میلی‌متر است.
رنگ: رنگ آن‌ها بسته به گونه، از قهوه‌ای روشن تا قهوه‌ای تیره یا سیاه متغیر است.
ویژگی‌های بدنی: مورچه‌های آکروبات دارای شکمی قلبی‌شکل هستند و در مواقع خطر، شکم خود را به سمت بالا می‌گیرند که این حالت به آن‌ها ظاهری متمایز می‌بخشد.
تغذیه
غذا: مورچه‌های آکروبات همه‌چیزخوار هستند و از مواد غذایی متنوعی مانند شهد گل‌ها، شیره گیاهان، حشرات کوچک و مواد قندی تغذیه می‌کنند.
محل‌های تغذیه: این مورچه‌ها به دنبال غذا در محیط‌های مختلف داخلی و خارجی می‌گردند و گاهی اوقات وارد خانه‌ها می‌شوند تا به مواد غذایی دسترسی پیدا کنند.
زیستگاه
فضاهای طبیعی: مورچه‌های آکروبات بیشتر در فضای باز و در نزدیکی درختان، گیاهان و منابع چوب زندگی می‌کنند. آن‌ها در تنه درختان پوسیده، زیر پوست درختان، یا در چوب‌های مرطوب و پوسیده لانه‌سازی می‌کنند.
محیط‌های داخلی: در برخی موارد، این مورچه‌ها می‌توانند وارد ساختمان‌ها شوند و در ساختارهای چوبی لانه‌سازی کنند، به‌ویژه در مناطقی که چوب دچار پوسیدگی یا رطوبت است.
شرایط مورد علاقه: مورچه‌های آکروبات مناطق مرطوب و گرم را ترجیح می‌دهند و در مناطقی با رطوبت بالا و چوب پوسیده بیشتر مشاهده می‌شوند.
چرخه زندگی
1. تولیدمثل: مورچه‌های آکروبات دارای تولیدمثل فصلی هستند و معمولاً در فصل بهار و تابستان تولیدمثل می‌کنند.
2. تخم‌گذاری: ملکه‌ها تخم‌گذاری می‌کنند و کارگرها به مراقبت و تغذیه لاروها می‌پردازند.
3. مرحله نوزادی (لارو): لاروها پس از مدتی از تخم بیرون می‌آیند و توسط کارگرها تغذیه می‌شوند تا به مرحله شفیرگی برسند.
4. شفیرگی و بلوغ: لاروها به شفیره تبدیل شده و سپس به مورچه‌های بالغ تبدیل می‌شوند.
5. طول عمر: ملکه‌ها معمولاً چندین سال زندگی می‌کنند، در حالی که کارگرها بسته به شرایط محیطی و منابع غذایی بین چندین ماه تا یک سال عمر می‌کنند.
مشکلات و خسارت‌ها
مورچه‌های آکروبات به دلیل لانه‌سازی در چوب، می‌توانند به سازه‌های چوبی، درختان و حتی وسایل چوبی آسیب برسانند. همچنین این مورچه‌ها می‌توانند در صورت ورود به خانه‌ها و محل‌های ذخیره غذا، به منابع غذایی آسیب بزنند. به علاوه، درختان و گیاهان با حضور مورچه‌های آکروبات در معرض آسیب قرار می‌گیرند، زیرا این مورچه‌ها اغلب به همراه شته‌ها و حشرات مضر دیگر زندگی می‌کنند و به تولید شیره توسط شته‌ها کمک می‌کنند.
راه‌های پیشگیری
1. کاهش رطوبت: حذف منابع رطوبت و نگه‌داشتن چوب و سازه‌های چوبی به صورت خشک، جذابیت محیط را برای مورچه‌های آکروبات کاهش می‌دهد.
2. تعمیر چوب‌های پوسیده: چوب‌های پوسیده یا آسیب‌دیده باید تعمیر یا تعویض شوند تا مکان مناسبی برای لانه‌سازی مورچه‌ها نباشند.
3. بستن درزها و شکاف‌ها: بستن شکاف‌ها و درزهای موجود در ساختمان به جلوگیری از ورود مورچه‌ها کمک می‌کند.
4. دور نگه داشتن گیاهان از ساختمان: بهتر است درختان و گیاهان بزرگ با فاصله از ساختمان‌ها نگهداری شوند تا مسیر دسترسی مورچه‌ها به ساختمان محدود شود.
راه‌های مبارزه
1. طعمه‌های سمی: استفاده از طعمه‌های سمی یکی از مؤثرترین راه‌های مبارزه با مورچه‌های آکروبات است. طعمه‌ها توسط مورچه‌های کارگر به لانه برده شده و به ملکه و سایر مورچه‌ها انتقال می‌یابد.
2. سمپاشی مستقیم: سمپاشی در نزدیکی ورودی لانه‌ها و مسیرهای حرکت مورچه‌ها می‌تواند به کاهش جمعیت آن‌ها کمک کند.
3. استفاده از مواد طبیعی: برخی مواد مانند سرکه، آبلیمو، و روغن‌های طبیعی (مانند روغن نعناع) می‌توانند به عنوان دافع طبیعی برای مورچه‌ها عمل کنند.
4. تله‌های چسبی: تله‌های چسبی در مسیرهای حرکت مورچه‌ها می‌توانند به دام انداختن و کاهش جمعیت آن‌ها کمک کنند.
5. کنترل بیولوژیکی: استفاده از شکارچیان طبیعی و میکروارگانیسم‌های مفید نیز می‌تواند برای کنترل مورچه‌های آکروبات به کار گرفته شود.
نتیجه‌گیری
مورچه آکروبات به دلیل لانه‌سازی در چوب و ورود به محل‌های مسکونی می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. برای کنترل و پیشگیری از حضور این مورچه‌ها، استفاده از روش‌های تمیز نگه‌داشتن محیط، حذف منابع رطوبت و بستن شکاف‌ها بسیار مؤثر است.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.