
زنبور سرخ آسیایی (Vespa velutina)
Vespa velutina، که به نام زنبور سرخ آسیایی یا زنبور زردپا نیز شناخته میشود، گونهای مهاجم بومی جنوب شرق آسیا است که به اروپا گسترش یافته و تهدیدات قابلتوجهی برای اکوسیستمها ایجاد کرده است. این زنبور کمی کوچکتر از زنبور اروپایی (Vespa crabro) بوده و طول متوسط آن بین ۲۰ تا ۳۰ میلیمتر است. بدن آن عمدتاً سیاهرنگ بوده و دارای صورتی زرد-نارنجی، پاهای زرد و نوار نارنجی مشخص روی شکم است. این گونه بسیار سازگار است و لانههای بزرگی از جنس کاغذ در درختان، ساختمانها یا حفرههای زیرزمینی میسازد.
تلفن مشاوره رایگان
09120175667
طبقهبندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: بندپایان
رده: حشرات
راسته: نازکبالان یا بال غشائیان (Hymenoptera)
خانواده: زنبورهای وحشی (Vespidae)
جنس: Vespa
گونه: Vespa velutina
چرخه زندگی
1. مرحله تخم: ملکه در اوایل بهار ظاهر شده و شروع به ساختن یک لانه کوچک کرده و تخمگذاری میکند.
2. مرحله لاروی: لاروها از تخم خارج شده و توسط ملکه با حشرات جویدهشده تغذیه میشوند.
3. مرحله شفیرگی: لاروها پیلهای میسازند و به زنبورهای بالغ تبدیل میشوند.
4. مرحله بلوغ: در تابستان، کلنی کامل شکل میگیرد که شامل کارگران، نرها و ملکههای جدید است.
5. گسترش کلنی: در اواخر تابستان و پاییز، نرها و ملکههای جدید جفتگیری میکنند. کلنی در زمستان از بین میرود، به جز ملکههای بارور که به خواب زمستانی رفته و در بهار مجدداً فعالیت خود را آغاز میکنند.
مزایا و معایب
مزایا (فواید Vespa velutina)
کنترل طبیعی آفات: با تغذیه از حشرات، بهویژه مگسها، زنبورها و کرمهای برگخوار، به تنظیم جمعیت آنها کمک میکند.
کمک به گردهافشانی: گرچه گردهافشان اصلی نیست، اما هنگام تغذیه از شهد، در گردهافشانی نقش جزئی دارد.
معایب (آثار منفی Vespa velutina)
تهدید جدی برای زنبورها: شکارچی اصلی زنبورهای عسل است و به کندوها حمله کرده و زنبورها را میکشد تا لاروهای خود را تغذیه کند، که موجب تلفات سنگین در زنبورداری میشود.
رفتار تهاجمی: هنگام احساس خطر، بهصورت گروهی حمله کرده و نیشهای دردناکی وارد میکند.
مزاحمت در مناطق شهری و کشاورزی: در مناطق مسکونی و مزارع لانهسازی میکند و تهدیدی برای انسان و دام محسوب میشود.
گسترش سریع و تهاجمی: کلنیها با سرعت زیادی گسترش یافته و کنترل آنها در مناطق غیربومی دشوار است.
رژیم غذایی و عادات تغذیهای
رژیم غذایی اصلی: عمدتاً از حشرات، از جمله زنبورهای عسل، زنبورهای وحشی و سایر گردهافشانها تغذیه میکند.
منابع قندی: شهد گلها، میوههای رسیده و شیره درختان.
منابع پروتئینی: شکار و تکهتکه کردن حشرات برای تغذیه لاروهای خود.
تأثیر بر انسان و محیطزیست
بر انسان:
نیش آن بسیار دردناک بوده و میتواند باعث واکنشهای آلرژیک و در موارد شدید، شوک آنافیلاکتیک شود.
به دلیل لانهسازی در نزدیکی مناطق مسکونی، خطر آن برای انسانها در حال افزایش است.
بر محیطزیست:
باعث کاهش جمعیت زنبورهای عسل شده و تعادل گردهافشانی و تولیدات کشاورزی را مختل میکند.
اکوسیستمهای محلی را با شکار گونههای بومی دچار تغییرات نامطلوب میکند.
روشهای پیشگیری و کنترل
پیشگیری
1. پایش و شناسایی زودهنگام: شناسایی و ردیابی لانهها در ابتدای فصل برای جلوگیری از استقرار کلنیها.
2. محافظت از کندوهای زنبور عسل: استفاده از توریهای ضدزنبور در اطراف کندوها و قرار دادن زنبورستانها در مناطق امن.
3. کاهش منابع غذایی: حذف میوههای افتاده، محکم بستن زبالهها و کاهش دسترسی زنبورها به منابع غذایی.
روشهای کنترل و از بین بردن
1. حذف لانه: این کار باید توسط متخصصین کنترل آفات ورسا صنعت سبز انجام شود، بهویژه در شب که زنبورها کمترین فعالیت را دارند.
2. تلهگذاری: استفاده از تلههای حاوی طعمههای قندی یا پروتئینی برای کاهش جمعیت زنبورها.
3. کنترل شیمیایی: سمپاشی با حشرهکشهای مانند سیتورل فورت و پروکپس یا گردهای سمی مستقیم در داخل لانه برای نابودی کلنی.
4. کنترل زیستی: تحقیقات در حال انجام است تا شکارچیان طبیعی یا بیماریهایی که میتوانند به کنترل این گونه کمک کنند، شناسایی شوند.
نتیجهگیری
Vespa velutina گونهای مهاجم است که تهدیدات جدی برای زنبورداری، تنوع زیستی و امنیت انسانی ایجاد میکند. گرچه در کنترل طبیعی برخی آفات نقش دارد، اما شکار زنبورهای عسل، گسترش سریع و رفتار تهاجمی آن، این زنبور را به یک نگرانی زیستمحیطی تبدیل کرده است.
مدیریت مؤثر این گونه مستلزم شناسایی زودهنگام، حذف لانه و اجرای تدابیر حفاظتی برای کندوهای زنبور عسل است. روشهای کنترلی مانند تلهگذاری، استفاده از سموم و مدیریت زیستگاه باید با دقت اجرا شوند تا کمترین آسیب به محیطزیست وارد شود. یافتن تعادل بین کنترل این گونه و درک نقش آن در اکوسیستم، برای کاهش تأثیرات منفی این زنبور ضروری است.
تلفن مشاوره رایگان
09120175667
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.