Periplaneta australasiae (Fabricius, 1775), Australian Cockroach

سوسری ها،  میلیون ها سال در سیاره ما وجود داشته اند. هر جا که 

ما انسان ها پا گذاشته ایم، سوسری ها هم با ما به محیط جدید وارد شده 

و سازگار شده اند. از سازگاری و مقاومت این حشرات همین بَس که آنها 

در طول 250 میلیون سال اخیر تغییر ساختاری چندانی نکرده اند، در حالی 

که گونه های بسیاری منقرض شده اند. این موجودات از ترفندهای بسیاری برای زنده ماندن خود استفاده می­کنند.

ما برای خلاص شدن از دست این حشرات موذی از روش های بسیاری استفاده کرده ایم. یکی از این روش ها استفاده از طعمه مسموم بوده است. ما این سموم را به شکل های مختلف با طعم های مختلف در اختیار این موجودات قرار می­دهیم. یکی از این طعم ها شیرینی است. برخی از سوسری ها برای نخوردن این طعمه ها دفاع ساده و موثری دارند.

صنعت تولید سم همیشه در حال تولید سموم جدید است زیرا گیاهان و سایر آفات در برابر اثرات این سموم مقاوم می­شوند. همانطور که باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم می­شوند. ما دائما طعمه های بسیاری را امتحان می­کنیم. در یک زمان بی اثر بودن بعضی از سموم را به ضعیف بودن آن مرتبط می­دانستند اما روشن شد که در طعمه های استفاده شده ردی از گلوکز به چشم می­خورده و سوسری ها از خوردن آن دوری می­کردند. آنها سیستم چشایی خود را تغییر می­دهند، به طوری که گلوکز که نوعی قند است طعمی تلخ پیدا می­­کند.

به گفته کارشناسان، نحوه تغییر حواس سوسری ها نمونه زیبا از تغییر سریع تکاملی در رفتار است که می­تواند به صنعت هزار میلیاردی کنترل آفات کمک بسیاری کند.

برخی از جمعیت های سوسری های آلمانی که در هنگام شب در آشپزخانه آپارتمان ها می­چرخند، از طعمه های مسموم شیرینی 

که برای جذبشان در گوشه کنار خانه گذاشته اید دوری می­کنند.How to get rid of cockroaches - Insider این رفتار 

در سوسری ها ارثی است و این چیزی نیست که در طول زندگی کوتاه 

خود آموخته باشند. سوسری ها، بجای جوانه های چشایی، در قسمت 

های بدن خود موهای چشایی دارند. این موها که در اطراف دهان 

حضور داشته و سیگنال های الکتریکی را به مغز ارسال می­کنند. هنگامی 

که یک مولکول شیرین به یک گیرنده­ی چشایی تشخیص دهنده شیرینی متصل شود 

باعث تحریک تکانه های الکتریکی شده و مغز احساس طعم شیرین بودن می­کند. هرگاه مولکولی تلخ همین مسیر را طی کند باعث می­شود مغز مزه تلخی را تشخیص ­دهد در نتیجه سوسری از این ماده تلخ دوری می­کند.

به طور کلی می­توان گفت وقتی سوسری ها طعم گلوکز را می­چشند از آن دوری می­کنند زیرا آنها طعمی جز تلخی را حس نمی­کنند. برخی از دانشمندان بر این باورند شاید جهش، باعث تغییر مولکول های تشخیص دهنده مواد تلخ شده و آنها را به گلوکز حساس کرده است.

The head of a male German cockroach. The insect's taste hairs, which extend from its face, antennae and mouth, contain sweet and bitter detectors that help some cockroaches avoid traps baited with glucose.

سر یک سوسری نر آلمانی. موهای چشایی این حشره که در صورت، شاخک ها و دهان امتداد دارند، حاوی تشخیص دهنده های شیرینی و تلخی هستند که به برخی سوسری کمک می­کند تا از طعمه های گلوکزی جلوگیری کنند.

 می­توان امیدوار بود که با توجه به این ویژگی، در کنترل سایر حشرات خطرناک مانند پشه ناقل بیماری مالاریا (آنوفل) بینش مفیدی را ارائه شود.

تهیه و تدوین در واحد تحقیق و توسعه شرکت ورسا صنعت سبز