هنگامی که شما غذای خود را می­خورید بسته به نوع طعم و مزه آن می­توانید تصمیم بگیرید که آن را دوست دارید و یا خیر؟ در اینجاست که می­توانید از جوانه های چشایی خود بخاطر این حس لذت بخش فهمیدن غذاها تشکر کنید!

همه موجودات اطرافتان اینگونه نیستند. پروانه ها مانند ما پستانداران، جوانه های چشایی ندارند. قسمت های دهانی آنها عمدتا به صورت نی است که از طریق آن غذای خود را می­مکند.

. پروانه ها غذای خود را می­چشند ولی نه از راه دهان. آنها این کار را از طریق پاهایشان انجام می­دهند. 

پروانه ها دارای قسمتهایی از دهان هستند که مانند نی طراحی شده اند ، بنابراین 

در  واقع زبان ندارند. به این جوانه های چشایی گیرنده های تماس شیمیایی ، گیرنده های چشایی گفته می شود.

این گیرنده های شیمیایی به انتهای عصب متصل هستند. هنگامی که مواد 

شیمیایی  موجود در اطراف حشره با گیرنده های شیمیایی تماس پیدا می کنند ، اعصاب را فعال می کنند که اطلاعات را به مغز حشرات منتقل می کند.



پاهای حشرات از قسمت های مختلفی تشکیل شده است  که در پروانه ها ، 

گیرنده های شیمیایی قسمت انتهایی پاهایشان قرار دارد.

همانطور که انسان می تواند شیرینی قند و تلخی دارو را بچشد ، حشرات نیز طعم های مختلف را حس می کنند! آنها می توانند شیرینی ، تلخی ، ترشی و نمکی بودن را از طریق گیرنده های شیمیایی خود حس کنند. این استراتژی برای بقای پروانه بسیار مهم است.     در یک بررسی منتشر شده در Insect Molecular Biology ، پژوهشگران خاطر نشان 

کردند  که  مطالعات رفتاری متعدد نشان داده است که پروانه ها با توجه طعم و 

مزه غذاهای  مورد  نظر    خود را انتخاب می­کنند. آنها نه تنها با این حرکت می­توانند غذاهای اطراف خود را تشخیص دهند ، بلکه آنها می­توانند در انتخاب همسر و تصمیم گیری در  مورد تخمگذاری بسیار هوشمندانه عمل کنند.

اکنون که دانستیم پروانه ها چگونه غذای خود را می چشند، این سوال پیش می­آید که آنها چگونه بعد از چشیدن طعم، چگونه آن را می­خورند؟! 

پروانه ها در واقع نمی توانند غذای خود را بجوند یا گاز بگیرند ، بنابراین فقط مایعات را به شکل شهد ، شیره ، آب میوه ها و برخی مواد معدنی 

می نوشند. 

 از رشد طولی آرواره پایین و اتصال دیواره داخلی آنها به یکدیگر، 

خرطومی به وجود می­آید که برای حشره  امکان تغذیه از مواد مایع را فراهم کرده است. این خرطوم با پمپ مکنده ای که در سر به کار برده 

شده عمل نوشیدن شهد و شیره را انجام می­دهد. در پروانه ها شیاری 

در زیر سر ایجاد شده است که خرطوم در زمان استراحت، مانند فنر 

ساعت تا شده و در داخل آن قرار می­گیرد.



با توجه به این که شهد و یا گرده گل ها سدیم ندارد این حشرات 

تشنه سدیم هستند، و به هر چیزی مانند عرق بدن، کود ولاشه که 

این ماده   را پیدا کنند  جذب می­شوند. به عنوان مثال اگر در یک روز آفتابی در پارک یا باغی نشسته باشید، و یک پروانه روی شما بیفتد ، بسیاری از  آن به یک عنوان یک اتفاق شیرین و زیبا یاد می­کنند، اما 

در حقیقت ، پروانه احتمالاً فقط جذب نمک پوست عرق کرده شما 

شده است! 


تهیه و تدوین در واحد تحقیق و توسعه شرکت ورسا صنعت سبز